1. Een lied Hammaaloth. Uit de diepten roep ik tot U, o HEERE! 2. HEERE! hoor naar mijn stem; laat Uw oren opmerkende zijn op de stem mijner smekingen. 3. Zo Gij, HEERE! de ongerechtigheden gadeslaat; HEERE! wie zal bestaan? 4. Maar bij U is vergeving, opdat Gij gevreesd wordt. 5. Ik verwacht den HEERE; mijn ziel verwacht, en ik hoop op Zijn Woord. 6. Mijn ziel wacht op den HEERE, meer dan de wachters op den morgen; de wachters op den morgen. 7. Israël hope op den HEERE; want bij den HEERE is goedertierenheid, en bij Hem is veel verlossing. 8. En Hij zal Israël verlossen van al zijn ongerechtigheden.
Uit diepten van ellenden Roep ik, met mond en hart, Tot U, die heil kunt zenden; O Heer', aanschouw mijn smart; Wil naar mijn smeekstem horen; Merk op mijn jammerklacht; Verleen mij gunstig' oren, Daar 'k in mijn druk versmacht.
Zo Gij in 't recht wilt treden, O Heer', en gadeslaan Onz' ongerechtigheden; Ach, wie zou dan bestaan? Maar neen, daar is vergeving Altijd bij U geweest; Dies wordt Gij, Heer', met beving, Recht kinderlijk gevreesd.
Ik blijf den Heer' verwachten; Mijn ziel wacht ongestoord; Ik hoop, in al mijn klachten, Op Zijn onfeilbaar woord; Mijn ziel, vol angst en zorgen, Wacht sterker op den Heer', Dan wachters op den morgen; Den morgen, ach, wanneer?
Hoopt op den Heer', gij vromen; Is Israel in nood, Er zal verlossing komen; Zijn goedheid is zeer groot. Hij maakt, op hun gebeden, Gans Israel eens vrij Van ongerechtigheden; Zo doe Hij ook aan mij.
